Η ΑΔΕΛΦΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΚΡΙΝΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΑΕΤΟΥ

 

27. ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΝΕΟΥΣ ΕΤΑΙΡΟΥΣ ΤΟΥ ΚΡΙΝΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΑΕΤΟΥ

 Προσφώνηση Μ.Τ. Є+

Εταίροι του Κρίνου και του Αετού, καλώς ήλθατε! 

Οι Απαρχές της Μυήσεώς μας χάνονται στα βάθη του Χρόνου, όπου ξετυλίγεται η μακριά αλυσίδα των Εποχών και των Αιώνων.

Μεγάλες κουλτούρες και πολιτισμοί ξεπροβάλλουν θολά μέσα από Λατρείες και Μυστήρια, που διαρκώς μεταβάλλονται, χάνονται και επανεμφανίζονται. Όμως η Μεγάλη Γνώση μεταδίδεται διαδοχικά από εποχή σε εποχή, από έθνος σε έθνος, από φυλή σε φυλή, ενδεδυμένη πάντοτε με το κατάλληλο επένδυμα. Τα μεγάλα Κέντρα της Μύησης, στην Ελλάδα, την Αίγυπτο, την Ασσυρία, την Ινδία, την Κίνα, φωτίζουν τον Κόσμο με το λαμπερό τους Φως. Τα σεβαστά ονόματα των Μεγάλων Μυστών, των Ζώντων Φορέων της Αληθείας, μεταδίδονται από γενιά σε γενιά με σεβασμό...

Η Αλήθεια σταθεροποιείται μέσω των Συμβολικών Γραφών και των Μύθων και μεταβιβάζεται στη μεγάλη μάζα των ανθρώπων για να διατηρηθεί υπό μορφή Εθίμων και Τελετών, σε προφορικές Παραδόσεις, σε Μνημεία, στην Ιερή Τέχνη τους, στο Μυστικό Μήνυμα του Χορού, την Μουσική, την Γλυπτική, αλλά και στις διάφορες Τελετουργίες τους! 

Παραδίδεται μετά από συγκεκριμένη δοκιμασία σε όσους την αναζητούν και διατηρείται με την προφορική Παράδοση στην μακριά Άλυσο "αυτών που Γνωρίζουν". 

Αφού περάσει ορισμένος Χρόνος, τα Κέντρα της Μύησης σβήνουν το ένα μετά το άλλο, η Αρχαία Γνώση "φεύγει" από υπόγειες διαδρομές, πηγαίνει βαθιά και κρύβεται υπομονετικά από τα μάτια των ανθρώπων, για όσο καιρό αυτό είναι αναγκαίο.

Οι Φορείς της Γνώσης κρύβονται και αυτοί, γίνονται Άγνωστοι για τους γύρω τους, αλλά δεν παύουν να υπάρχουν. Κατά καιρούς ξεχωριστά ζωογόνα Ρεύματα Σοφίας και Αγάπης αναβλύζουν μέχρι την επιφάνεια, δείχνοντας πως κάπου βαθιά στο Εσωτερικό της Γης και του "εαυτού" μας, ρέει ακόμη το δυνατό Αρχαίο Ρεύμα της Αληθούς Γνώσεως της Υπάρξεως.

Να ανοίξει δρόμο μέχρι το Ρεύμα αυτό, να το βρει, αυτό είναι το Καθήκον και ο Σκοπός του Αναζητητή! Αφού το βρει, ο άνθρωπος οφείλει να Εμπιστευτεί τον εαυτό του στον Δρόμο που σκοπεύει να ακολουθήσει! Στο εξής, δεν μένει παρά "να Γνωρίσει", για να "Είναι", και, κυρίως, για να "Πράξει"!

Σ' αυτόν τον Δρόμο ο άνθρωπος δεν αφήνεται ποτέ μόνος. Στις δύσκολες στιγμές του θα δεχτεί την αναγκαία Υποστήριξη και Καθοδήγηση, γιατί όλοι όσοι ακολουθούν τον Δρόμο, γνωρίζουν πως όλοι είμαστε συνδεδεμένοι μεταξύ μας με μία αόρατη κλωστή, αόρατη, κι όμως τόσο ισχυρή!

Αποτέλεσμα των περιπλανήσεών μας στα δύσβατα Μονοπάτια και τα Ίχνη της Αληθούς Μυήσεως είναι ότι, όταν ο Αναζητητής καλλιεργήσει την ικανότητα για ορθή κρίση και σκέψη, θα αναπτύξει ταυτόχρονα και εκείνην την ιδιαίτερη ικανότητα Διάκρισης που μπορούμε να ονομάσουμε απλώς "Τέχνη της Ζωής".

Θα απορρίψει τους δρόμους της ψυχοπάθειας και της πλάνης και θα αναζητήσει με επιμονή και υπομονή τον Δρόμο της Αληθούς Ζωής. Ωστόσο εδώ, όπως και στην Αυτογνωσία, ισχύει η αρχή: "Για να Ενεργήσεις είναι αναγκαίο να Γνωρίζεις. Για να Γνωρίζεις, είναι αναγκαίο να ανακαλύψεις πώς να Γνωρίζεις!"

Ο Μαθητής που αναζητά με όλο του το Είναι, με όλο του τον Εσωτερικό Κόσμο και τις Εσωτερικές του Δυνάμεις, έχει την πεποίθηση ότι το να βρει πώς να γνωρίζει με σκοπό να ενεργεί ελεύθερα και ενσυνείδητα, είναι δυνατόν μόνον εάν βρεί έναν Οδηγό με πείρα και γνώσεις, ο οποίος θα αναλάβει την Πνευματική του Καθοδήγηση και θα γίνει ο Δάσκαλος του. 

Και φυσικά εδώ η ικανότητα του ανθρώπου είναι σημαντικότερη από οπουδήποτε αλλού... 

Επιλέγει λοιπόν έναν Οδηγό. Βέβαια είναι απαραίτητο να επιλέξει για Οδηγό έναν άνθρωπο που Γνωρίζει, διαφορετικά χάνεται κάθε νόημα επιλογής. Άλλωστε ποιός μπορεί να πει πού θα σε οδηγήσει ένας οδηγός που "δεν γνωρίζει"; Κάθε λοιπόν Αναζητητής ονειρεύεται έναν Οδηγό που Γνωρίζει, τον ονειρεύεται και τον περιμένει, αλλά σπάνια αναρωτιέται αντικειμενικά και ειλικρινά:

Είμαι ο ίδιος άξιος να καθοδηγηθώ; 

Είμαι ο ίδιος έτοιμος να ακολουθήσω σταθερά τον Δρόμο που θα μου υποδειχθεί;

 

Αδελφοί και Αδελφές μου,

βγείτε έξω στο ύπαιθρο μία νύχτα με αστροφεγγιά και κοιτάξτε προς τον ουρανό, προς εκείνα τα εκατομμύρια Κόσμων πάνω από το κεφάλι σας. Θυμηθείτε ότι σε κάθε έναν από αυτούς ίσως στριμώχνονται δισεκατομμύρια πλάσματα, όμοια μ' εμάς, ή πολύ πιθανόν με οργάνωση ανώτερη και από τη δική μας. 

Κοιτάξτε προς το Γαλαξία! Η Γη δεν μπορεί να ονομαστεί ούτε κόκκος άμμου μπροστά σ' αυτήν την Απειροσύνη. Διαλύεται και εξαφανίζεται, και μαζί της, κι εμείς. 

Πού βρισκόμαστε; 

Μήπως αυτά που αναζητούμε είναι απλώς παραφροσύνη;

Μπροστά λοιπόν στο θέαμα των μαγικών αυτών απείρων Κόσμων και των ατελεύτητων καλλονών, ας ρωτήσουμε τον εαυτό μας:

Ποιοί είναι οι Στόχοι μας και οι Ελπίδες μας; 

Ποιοί είναι οι Σκοποί μας και 

Ποιά είναι τα Μέσα για να τους εκπληρώσουμε;

Ας αναρωτηθούμε τι θα απαιτηθεί ίσως από εμάς και πόση είναι η δική μας ετοιμότητα να ανταποκριθούμε, ιδίως σήμερα, στην εποχή της μεγάλης καταπτώσεως...

Η εποχή μας είναι όντως θλιβερή: ο εγωισμός βασιλεύει στον κόσμο, το ατομικό συμφέρον πρυτανεύει, το ψεύδος και η απομάγευση των πάντων επικρατούν. Χάνεται πια η αίσθησις του Ιερού και είναι δύσκολο να δεί πλέον κανείς ωραίες χειρονομίες, ωραίες πράξεις, ωραίους, απλούς και φυσικά ευγενείς ανθρώπους! 

Οι περισσότεροι από εμάς εκμεταλλεύονται το παν και αδιαφορούν εάν οι πλησίον τους υποφέρουν. Και όλα αυτά γιατί χάνουμε την Αρχαία Επίγνωση της Απειροσύνης του Αοράτου και της δικής μας μικρότητος. Την νοσηρή αυτή κατάσταση συνέλαβαν οι Ιδρυτές του Τάγματός μας και εξέτασαν το πρόβλημα εστιάζοντας στα μέσα θεραπείας του. Την επιδίωξη ενός άλλου στόχου και ενός ύψιστου Ιδεώδους στη ζωή μας:

Την εγκαθίδρυση της Αγάπης και της Αμοιβαιότητας στους κόλπους της Ανθρωπότητας, δια της απελευθερώσεως της αληθούς προσωπικότητάς μας από κάθε είδους δεσμά!  

Όταν ένας άνθρωπος αρχίσει την εσωτερική εργασία του με πίστη, αγνότητα και ευσέβεια, οδηγείται προς το Φως της Αγάπης, και βιώνει κάποτε συνειδητά μέσα του την Πηγή της προέλευσης αυτού του Φωτός. 

Γινόμενος Ένα με Αυτό, γινόμενος ο ίδιος Αγάπη, συνδέεται με αυτό το Πεδίο Ζωής που ξεπερνά κάθε προηγούμενο.

Η Γνώση, από την αρχή της Δημιουργίας, συνδέθηκε μέσω ενός θεραπευτικού ρεύματος Ελέους με την ουσία αυτού του Φωτός, του Φωτός της Αγάπης που συνέχει και συντονίζει την πλάση, με στόχο να βοηθήσει τον άνθρωπο να επιστρέψει στην πραγματική του Κατάσταση Ύπαρξης. 

Κι αυτό είναι πάντοτε κάτι που συνέβαινε μέσα από έναν κρίκο Μυστικών Αδελφοτήτων σε όλο το διάβα της ιστορίας μας, μέσα από ένα εξωτερικό αλλά και ένα εσωτερικό επίπεδο.

Γι’ αυτό στο Τάγμα μας δεν χρειαζόμαστε "πιστοποιητικά γνησιότητας", "νόμιμες διαδοχές" και "διπλώματα" μέσω των οποίων θα μάθουμε από "που πηγάζει αυτό το Φως", αλλά χρειαζόμαστε το ίδιο το Φως!

Χρειαζόμαστε να γίνουμε Ένα με αυτό το Φως, το Φως της Αγάπης, που θα μας φωτίσει και θα αποκαλύψει τα πάντα μέσα μας, ώστε να διακρίνουμε την αληθινή Ενότητα των Πάντων και να μπορέσουμε να Αναγνωρίσουμε κάθε Αδελφό και Αδελφή μας μέσα από οποιοδήποτε ένδυμα κι αν είναι ενδεδυμένος!

Αδελφοί μου, ένα μακρύ και δύσκολο Ταξίδι βρίσκεται μπροστά σας! 

Προετοιμάζεστε για μια παράξενη, μαγική και άγνωστη Χώρα. Ο Δρόμος είναι μακρύς. Κανείς δεν γνωρίζει εκ των προτέρων αν υπάρχει ανάπαυση στον Δρόμο, ούτε το πού η ανάπαυση θα είναι δυνατή. Πρέπει να είστε προετοιμασμένοι για το χειρότερο. Πάρτε μαζί σας μόνο όλα όσα είναι αναγκαία για το Ταξίδι σας.

Προσπαθήστε όμως να μην ξεχάσετε κάτι, καθώς αργότερα θα είναι πολύ αργά και δεν θα υπάρχει χρόνος να επιστρέψετε για ό,τι έχετε ξεχάσει, για να διορθώσετε κάποιο λάθος. 

Ζυγίστε την δύναμή σας. Είναι αρκετή γι' αυτό το Ταξίδι; Πότε μπορείτε να ξεκινήσετε;

Θυμηθείτε ότι αν χρειαστείτε περισσότερο χρόνο στον Δρόμο θα χρειαστεί επίσης να "κουβαλήσετε" αναλόγως περισσότερες "προμήθειες", και αυτό θα σας καθυστερήσει κι άλλο, τόσο στον Δρόμο, όσο και στην προετοιμασία γι' αυτόν. Κι όμως, κάθε λεπτό είναι πολύτιμο. Μια και αποφασίσατε να ξεκινήσετε, δεν υπάρχει λόγος να χάνετε χρόνο.

Αυτό όμως το "πείραμα", μπορεί και να σας κοστίσει ακριβά. 

Ο Οδηγός αναλαμβάνει μόνο να σας δείξει τον Δρόμο και, αν εσείς επιθυμείτε να επιστρέψετε εκεί απ’ όπου ξεκινήσατε, δεν είναι υποχρεωμένος να επιστρέψει μαζί σας.

Θα απομείνετε μόνος/η, και αλίμονο σας αν κουραστείτε ή ξεχάσετε τον Δρόμο! Δεν θα επιστρέψετε εκεί απ’ όπου ξεκινήσατε, ποτέ πια. Κι αν ακόμα θυμηθείτε τον Δρόμο, το ερώτημα παραμένει: θα γυρίσετε άραγε σώοι και αβλαβείς; Γιατί πολλά δυσάρεστα παραμονεύουν τον μοναχικό Ταξιδιώτη που δεν έχει εξοικειωθεί με τον Δρόμο και τα "έθιμα" που ισχύουν εκεί.

Να έχετε υπόψη σας ότι η όρασή σας έχει την ιδιότητα να παρουσιάζει τα μακρινά αντικείμενα σαν να βρίσκονται κοντά...

Ξεγελασμένοι από το πόσο κοντά φαίνεται ο Σκοπός για τον οποίο κοπιάζετε, τυφλωμένοι από την Ομορφιά του και αγνοώντας το μέγεθος της δικής σας δύναμης, δεν θα προσέξετε τα εμπόδια που κρύβει ο Δρόμος: δεν θα δείτε τα πολυάριθμα χαντάκια που υπάρχουν στο Μονοπάτι. 

Σε ένα καταπράσινο λιβάδι σκεπασμένο με πολύχρωμα λουλούδια μέσα στο παχύ χορτάρι υπάρχει κρυμμένο ένα βαθύ βάραθρο. Είναι πολύ εύκολο να παραπατήσετε και να πέσετε μέσα, εάν τα μάτια σας δεν είναι συγκεντρωμένα στα βήματα που κάνετε.

Μην ξεχνάτε λοιπόν να συγκεντρώνετε όλη σας την προσοχή στο πλησιέστερο τμήμα του Δρόμου - να μην απασχολείστε με μακρινούς στόχους, αν δεν θέλετε να πέσετε στο βάραθρο.

Παρόλα αυτά, μην ξεχνάτε τον Στόχο σας:

Η Αγάπη και η Αμοιβαιότητα εγκατεστημένες στην Ανθρωπότητα! 

Είθε να τον θυμάστε συνεχώς και να εξακολουθείτε συνεχώς μέσα σας μία ενεργητική προσπάθεια προς αυτόν τον υψηλό στόχο, ξεκινώντας από τους κοντινούς σας ανθρώπους και τους Αδελφούς και τις Αδελφές σας στο Τάγμα μας, ώστε να μη χάσετε ποτέ την "σωστή κατεύθυνση".

Τώρα λοιπόν μπορείτε να ξεκινήσετε! 

Εύχομαι να είστε παρατηρητικοί! Αυτά που προσπερνάτε μένουν πίσω σας και δε θα ξαναεμφανιστούν στα μάτια σας, έτσι αν δεν τα προσέξετε την στιγμή που είναι δίπλα σας, δεν θα τα προσέξετε ποτέ!

Μην είστε υπερβολικά περίεργοι, ούτε όμως να σπαταλάτε χρόνο σε πράγματα που τραβούν την προσοχή σας, αλλά δεν το αξίζουν! 

Ο Χρόνος είναι πολύτιμος και δεν πρέπει να σπαταλιέται σε πράγματα που δεν έχουν άμεση σχέση με τον Στόχο σας. Θυμηθείτε πού βρίσκεστε και γιατί βρίσκεστε εδώ.

Να είστε επιφυλακτικοί, όμως να έχετε ταυτόχρονα εμπιστοσύνη στον Εαυτό σας, στην Αγνή σας Πρόθεση, στον Οδηγό σας και τους Συνοδοιπόρους σας και, κυρίως,

Να θυμάστε πως καμιά αγνή προσπάθεια δεν είναι μάταιη!

Τώρα, μπορείτε να ξεκινήσετε στον Δρόμο!