17. ΚΡΙΝΟΣ, ΑΕΤΟΣ ΚΑΙ ΘΟΛΟΣ
Πριν συστήσει οριστικά το Τάγμα του Κρίνου και του Αετού η Σ.μ.Μ. Μαρία, πέρασε μια περίοδο προετοιμασίας του Έργου που έμελλε να παρουσιάσει στην
ανθρώπινη κοινωνία αργότερα, με το Διάγγελμά της, των Θεοφανείων της 6ης Ιανουαρίου 1915 (βλ. κείμενο 12 του Ιστολογίου μας "ΙΔΡΥΤΙΚΟ ΔΙΑΓΓΕΛΜΑ").
Η περίοδος αυτή προετοιμασίας κράτησε εννέα μήνες.
Άρχισε τον Φεβρουάριο του 1914 και τελείωσε τον Νοέμβριο της ίδιας χρονιάς.
Στις 21 Φεβρουαρίου του 1914 η Σ.μ.Μ. πήγε, συνοδευόμενη
από τον Σεβαστό μας Διδάσκαλο Δώρο (Δημήτριο Σεμελά), στις πυραμίδες της Γκίζας. Μπήκαν και
οι δύο στο Ιερό του Ναού της δεύτερης πυραμίδας, του Χεφρίνου. Μπροστά τους
απλωνόταν η κοιλάδα του Νείλου. Μακριά, το κόκκινο όρος και κάτω απ’ τα πόδια
τους η Σφίγγα.
Για πρώτη φορά η Σ.μ.Μ. εμπιστεύτηκε στον
Δώρο την πρόθεση της και το πρόγραμμα που είχε αρχίσει να προετοιμάζει και τότε για πρώτη φορά ανάγγειλε και το όνομα του Κρίνου και του Αετού,
αιτιολογώντας γιατί έπρεπε να χρησιμοποιηθεί αυτό το λαμπρό και άγνωστο μέχρι τότε όνομα.
Βασιζόμενοι επάνω στην Τριάδα, Κρίνο, Αετός, Θόλος, με
το συμβολικό αυτόν αριθμό, έχουμε ένα Σημείον, που μας δίνει να καταλάβουμε σε
ποια Επίπεδα οφείλει να δράσει το Τάγμα από την στιγμή της Επανίδρυσής του έως
την εκπλήρωση της Αποστολής για την οποία δημιουργήθηκε.
Μιλώντας λοιπόν για τον Αετό και το Κρίνο, η Σ.μ.Μ. Μαρία απέδωσε στις δύο αυτές Συμβολικές Μορφές την έκφραση δύο Ιδιοτήτων του
ανθρώπου, δια των
οποίων η Αλήθεια είναι δυνατόν να αγγίξει το Είναι και την Κατανόησή του:
Ο Αετός παριστά την Έμπνευση (Inspiration)
Τα Κρίνα την Διαίσθηση ή Ενόραση (Intuition)
Και τα δύο μαζί, την εναλλάξ εφαρμογή των δύο αυτών δυνητικοτήτων για την εκδήλωση της Αγάπης επί της Γης και της Σοφίας στο άτομο που θα τα εκδήλωνε.
Ο ΑΕΤΟΣ
Η Σ.μ.Μ. Μαρία έλεγε ότι είναι πλάνη να
πιστεύουμε πως η Έμπνευση (ο Αετός) είναι Δύναμη, δηλαδή μια ιδιότητα που μας έρχεται
από το Νοητικό, το Ουράνιο ή το Θείο Επίπεδο.
Είναι μια ιδιότητα,
που μας έρχεται απ’ το Αστρικό Επίπεδο.
Όλα τα ανθρώπινα όντα υποτάσσονται στην Έμπνευση, ενώ ο
Αετός, που τη συμβολίζει, έχει όλες τις ιδιότητες ώστε να δείξει τη δράση του
Αιθερικού Ρεύματος το οποίο εμποτίζει ακατάπαυστα την υλική δημιουργία.
Μέσα απ’ το Ρεύμα αυτό, τα Ανώτερα Όντα έρχονται σ’
εμάς, έχουν τη δυνατότητα να μας πλησιάζουν, να ζουν μέσα μας ή κοντά μας και
να μας διαβιβάζουν τις εντυπώσεις τους, τις ιδέες τους, τις γνώσεις τους.
Η Έμπνευση
είναι συνεπώς μια Απόρροια, ένα Ρεύμα, που πηγάζει από ένα κέντρο όχι πολύ απομακρυσμένο απ’ το πρόσωπο στο οποίο απευθύνεται, ένα κέντρο που είναι ωστόσο αόρατο για τα
υλικά μας μάτια.
Διεισδύει μέσα μας με την άμπωτη και την παλίρροια της
ρευστικής μας Αναπνοής, θίγει την καρδιά μας για να μεταδοθεί στη συνέχεια στον
εγκέφαλό μας. Δρα μέσα στον οργανισμό του ανθρώπου και συνεργάζεται με τις
επιθυμίες της Θέλησής μας.
Η Έμπνευση είναι ένα εξωτερικό αποτέλεσμα που γίνεται
κυρίαρχο της εσωτερικής μας προσπάθειας. Η Έμπνευση υποβάλλει, ακόμη και τον
πιο δυνατό άνθρωπο, στον "νόμο της υποδούλωσης".
Από όλα αυτά μπορούμε να αντιληφθούμε κατά πόσον η
Έμπνευση μπορεί να μας είναι χρήσιμη ή βλαβερή και να κρίνουμε κατά πόσον ο
Αετός, που την συμβολίζει, μπορεί να λάμψει μέσα στην Ψυχή και
το Πνεύμα μας και να φωτίσει την πίστη μας, όπως επίσης και πόσο είναι δυνατόν να
συσκοτίσει τη Διάνοιά μας και να λοξοδρομήσει την Κατανόησή μας.
ΤΟ ΚΡΙΝΟ
Κατόπιν η Σ.μ.Μ. πήρε το Κρίνο και είπε
ότι αυτό συμβολίζει την Διαίσθηση (ή Ενόραση), που είναι Ρεύμα Ανώτερο (Effluve Supérieur).
Προέρχεται από το Ουράνιο Επίπεδο κι έρχεται σε
επικοινωνία με την Ανώτερη Οντότητά μας, θέτει σε επαφή το Είναι μας με την Θεότητα και την θεία Ιεραρχία (τους Θεράποντές Της) και μ’ αυτόν τον τρόπο πραγματώνει την Μυστική
Ένωση που ζωογονεί τα όντα, τόσο στην
Αγάπη όσο και στην Πίστη, την Σοφία και την Νόηση.
Ο άνθρωπος που κατέχει την Διαίσθηση, είναι ον που
βρίσκεται σε άμεση επικοινωνία με τις οντότητες που ζουν πέρα απ’ τα κατώτερα
επίπεδα.
Η Διαίσθηση, αντίθετα με την Έμπνευση, αντί να υποβάλλει και να
υποδουλώνει το ον που θίγει, του παρέχει όλη την ελευθερία, όλη την
δύναμη, όλη την ευρωστία του, όλη την ενέργεια του Πνεύματος και της Διάνοιάς
του!
Του επιτρέπει να αναπτυχθεί για να Αναγεννηθεί και να Αναζωογονηθεί μέσα
στην Άπειρη και Αιώνια Πηγή της Συμπαντικής Σοφίας.
Ο άνθρωπος, ο ερευνητής που επιμελείται των ανώτερων
προβλημάτων, αποκτά τη Γνώση της Αληθείας. Η Έμπνευση και η Διαίσθηση είναι δύο ευτυχείς
συναγωνιστές για την απόκτηση της Σοφίας.
Αφού μίλησε έτσι η Σεβαστή μας Μητέρα, είπε:
Ο ΘΟΛΟΣ
Αναζητούσα το Τρίτο Σύμβολο που θα μπορούσε να
συμπληρώσει τον αλληγορικό λόγο, την Τρίτη Έκφραση δια της οποίας η Αλήθεια
μπορεί να αγγίξει το Είναι μας και την κατανόησή μας.
Έχουμε τον Αετό, που μας
φανερώνει την Έμπνευση, το Αστρικό Επίπεδο.
Έχουμε την Διαίσθηση, το Κρίνο, το
Ανώτερο Νοητικό Επίπεδο.
Τι έχουμε για να συμβολίσει το Φυσικό Επίπεδο;
Τότε χάραξε πάνω σ’ ένα χαρτί τα 12 γράμματα που βρίσκονται
ως έξεργο στον Θόλο του Ιερού μας Εμβλήματος και είπε:
“Τῃ Εντολῄ Του Υπέρτατου Κυρίαρχου
Του Σύμπαντος Προς Τα Τέκνα Της Γης”.
(MANDAT DU SUBLIME MAITRE DE L’ UNIVERS AUX FILS DE LA
TERRE)
Τα γράμματα αυτά, είπε, συμβολίζουν τον Λόγο ή το Ρήμα (Le Verbe ou la
Parole) που είναι η Έμπνευση του Αστρικού Επιπέδου και η Διαίσθηση του
Νοητικού!
Έτσι έχουμε τελικώς, ένα υπέρτατο Σύμβολο βασισμένο στην Τριάδα: Κρίνο, Αετός, Θόλος, που μας φανερώνει τα Πεδία όπου το Τάγμα μας οφείλει να δράσει μέχρι την επιτέλεση του Έργου του...
