37. ΠΕΡΙ ΑΣΥΝΕΙΔΗΤΟΥ
(23 ΘΕΩΡΗΜΑΤΑ)
(Απρίλιος 2021)
ΘΕΩΡΗΜΑ 1ο
Η Ουσία της Ανθρώπινης Φύσης διακρίνεται επί τριών Καταστάσεων.
1) Την Ασυνείδητη Κατάσταση: Κατάσταση που διακρίνεται από την ενέργειά της επί της ύλης.
2) Την Υποσυνείδητη Κατάσταση: Κατάσταση που διακρίνεται από την ενέργειά της επί του ψυχικού ρευστού.
3) Την Ενσυνείδητη (Συνειδητή) Κατάσταση: Κατάσταση της ενέργειας του νου που διακρίνεται από την επ’ αυτής, ή δι’ αυτής, δράση της.
ΘΕΩΡΗΜΑ 2ο
Η πραγμάτωση της Κυριαρχίας (Υπεροχής), έγκειται στην επιβεβαίωση των Πνευματικών Αρετών του Μυημένου, μέσω της Επιρροής.
(Το Θεώρημα διατυπώνεται και ως εξής:)
Η πραγμάτωση της Κυριαρχίας, έγκειται στην Τελειοποίηση της Ηθικής Προσωπικότητας και στην Βεβαίωση (Επιβολή) των Πνευματικών Αρετών του Μυημένου.
ΘΕΩΡΗΜΑ 3ο
Γνωρίζοντας περί των τριών Καταστάσεων –το Ασυνείδητο, το Υποσυνείδητο και το Συνειδητό– ο Μυημένος αρχίζει να ασκεί τον Εαυτό του, ώστε να σταθεροποιήσει την Κυριαρχία της Ανώτερης Κατάστασης (του Συνειδητού) επάνω στις άλλες δύο (Υποσυνείδητο και Ασυνείδητο).
ΘΕΩΡΗΜΑ 4ο
Προκειμένου να ενδυναμώσει την Κυριαρχία της Ανώτερης Κατάστασης (του Συνειδητού) επάνω στις άλλες δύο, ο Μυημένος οφείλει να "επιτεθεί" στην Ασυνείδητη Κατάσταση με επίμονες προσπάθειες.
Αυτό απαιτεί ακόμη πιο ρωμαλέα δύναμη από εκείνη που είναι απαραίτητη για την Κυριαρχία επί της Υποσυνείδητης Κατάστασής του, διότι η ζωτική ενέργεια της πρώτης είναι ισχυροτέρα, σε αναλογία 3 για το Ασυνείδητο, 2 για το Υποσυνείδητο και 1 για το Συνειδητό.
ΘΕΩΡΗΜΑ 5ο
Ο Μυημένος που ενδυναμώνει την Κυριαρχία της Συνειδητής του Καταστάσεως επάνω στις άλλες δύο Καταστάσεις, εξελίσσει, δια της Κυριαρχίας αυτής, την Ασυνείδητη Κατάστασή του σε Υποσυνείδητη και την Υποσυνείδητη σε Συνειδητή.
ΘΕΩΡΗΜΑ 6ο
Τα δημιουργημένα όντα βρίσκονται υπό τον έλεγχο δύο Νόμων της Δημιουργίας, που ασκούν επάνω τους μάχη ίσης επιρροής.
Αυτοί οι Νόμοι είναι:
1) Ο Νόμος του Δημιουργικού Παράγοντα
2) Ο Νόμος του Καταστροφικού (Μεταμορφωτικού) Παράγοντα
ΘΕΩΡΗΜΑ 7ο
Το λογιζόμενο όν οφείλει συνεπώς να επενεργεί μέσα του, ώστε να ενδυναμώνει την επιρροή του Δημιουργικού Παράγοντα και να αποδυναμώνει την επιρροή του Καταστρεπτικού Παράγοντα.
Προς τον σκοπό αυτόν, οφείλει να διάγει μια μετρημένη σωματική και ψυχική ζωή, έλλογη και βασισμένη στους Νόμους της Δημιουργίας.
ΘΕΩΡΗΜΑ 8ο
Ο Καταστροφικός Παράγοντας, μην έχοντας καμία απολύτως επιρροή επάνω στο Πνεύμα του ανθρώπου, ως τέτοιο, εισχωρεί στο όν μέσω του Σώματος και της Ψυχής, εξαναγκάζοντας τον άνθρωπο να εκτρέπεται απ' την κανονική και έλλογη ζωή του, εμφυτεύοντας πάθη στη ψυχική ζωή του και διαστροφές στη φυσική ζωή του.
ΘΕΩΡΗΜΑ 9ο
Το λογιζόμενο ον, οφείλει να πραγματώσει την συμμαχία των τριών του Υποστάσεων, της Πνευματικής, της Ψυχικής και της Υλικής, εναρμονίζοντας την καθεμία με την άλλη και αποδίδοντας στην καθεμία αυτό ακριβώς που σχετίζεται με την ιδιαίτερη φύση της.
ΘΕΩΡΗΜΑ 10ο
Η εναρμόνιση των τριών αυτών Υποστάσεων του λογιζόμενου όντος, έγκειται στο να επιτρέπει την φυσιολογική και αιτιολογημένη ανάπτυξη καθεμιάς από αυτές και να εμποδίζει την απορρόφηση της μίας από της άλλης:
Του Πνεύματος (ή Εγώ) απ' την Ψυχή,
του Πνεύματος (ή Εγώ) απ' την Ύλη,
της Ψυχής απ' την Ύλη ή το Πνεύμα,
της Ύλης από τα δύο προηγούμενα.
ΘΕΩΡΗΜΑ 11ο
Το να ανυψώσει συνεπώς καθεμία από τις τρεις Καταστάσεις της Ανθρώπινης Ουσίας στην αμέσως Ανώτερή της Κατάσταση -το Ασυνείδητο στην Υποσυνείδητη Κατάσταση, το Υποσυνείδητο στην Συνειδητή Κατάσταση και το Συνειδητό στην Υπερ-συνειδητή Κατάσταση- αυτός είναι ο λόγος (σκοπός) της Διδασκαλίας περί της Αναστάσεως της Προσωπικότητας, για την Ανάσταση της Αγάπης εντός της Συλλογικότητας και για την τελειοποίηση του Ανθρώπου εντός της Σοφίας.
ΘΕΩΡΗΜΑ 12ο
Ο Μυημένος οφείλει να αποφεύγει κάθε υπερβολή στην φυσική και υλική του ζωή, ώστε να ανυψώσει την Ασυνείδητη Κατάστασή του και να την κάνει να συμμετέχει στη δράση του Δημιουργικού Παράγοντα.
ΘΕΩΡΗΜΑ 13ο
Για να ανυψώσει την Υποσυνείδητη Κατάστασή του, ο Μυημένος οφείλει να απέχει από κάθε βίαιο και παράλογο συναίσθημα. Οφείλει επίσης να κατορθώσει να απο-ευαισθητοποιείται απ' τις διάφορες συγκινήσεις.
ΘΕΩΡΗΜΑ 14ο
Η Επήρεια είναι το αποτέλεσμα της Κυριαρχίας του Διδασκάλου (Μύστη) επί των ομοίων του. Αυτή αναπτύσσεται προοδευτικά και κατόπιν εξασκήσεως.
ΘΕΩΡΗΜΑ 15ο
Για να δράσει σε όντα κατώτερα, ο Μυημένος οφείλει να κατευθύνει πάντοτε την δράση του προς όφελος του Δημιουργικού Παράγοντα.
ΘΕΩΡΗΜΑ 16ο
Όταν ο Μυημένος γίνει Κυρίαρχος της Ασυνείδητης Κατάστασής του, μπορεί να ενεργήσει και σε όλες τις άλλες Ασυνείδητες Καταστάσεις.
Όταν ο Μυημένος γίνει Κυρίαρχος της Υποσυνείδητης Κατάστασής του, μπορεί να ενεργήσει και σε όλες τις άλλες Υποσυνείδητες Καταστάσεις.
Τέλος, όταν ο Μυημένος γίνει Κυρίαρχος στη Συνειδητή του Κατάσταση, μπορεί να ενεργήσει και σε όλες τις άλλες Συνειδητές Καταστάσεις.
Κυριαρχώντας στη Συνειδητή Κατάστασή του και έχοντας ανυψώσει αυτήν σε μια Υπερ-συνειδητή Κατάσταση, ο Μυημένος γίνεται Τέλειος Διδάσκαλος στο επίπεδο αυτό.
ΘΕΩΡΗΜΑ 17ο
Σ' αυτό το συγκεκριμένο Έργο του Μυημένου, μόνον οι Αρετές του Πνεύματος (η Συνειδητή Κατάσταση) είναι ικανές να δράσουν. Οι Αρετές και οι Αρχές που συνθέτουν το Πνεύμα είναι:
Η Φαντασία
Η Θέληση και
Η Ισχύς.
ΘΕΩΡΗΜΑ 18ο
Η Φαντασία, είναι η Πρωταρχική Αρχή, η μεγάλη μορφοποιητική Αρχή της Φύσης και της Δημιουργίας.
Αντιλαμβάνεται (Συλλαμβάνει), Κατευθύνει και έχει την Ιδιότητα να γνωρίζει τους λόγους της Ύπαρξης και να μεταβιβάζει την Αντίληψη (Σύλληψη) στην Δεύτερη Αρχή.
ΘΕΩΡΗΜΑ 19ο
Η Δεύτερη Αρχή, η Θέληση, όταν λάβει αυτήν την Σύλληψη από το στατικό αυτό πεδίο (επίπεδο), την μεταδίδει στο ενδιάμεσο πεδίο, που είναι αυτό του αριθμού και της αξίας. Σ' αυτό το πεδίο, η Σύλληψη καθορίζεται (προσδιορίζεται) δια της μορφής και μεταδίδεται στην Τρίτη Αρχή.
ΘΕΩΡΗΜΑ 20ο
Η Τρίτη Αρχή, η Ισχύς, παραλαμβάνει την μορφή και την διαπλάθει έτσι ώστε να σταθεροποιηθεί και να εκτελεστεί στο φυσικό ή υλικό πεδίο. Στο ανθρώπινο ον, η Ισχύς δρα μέσω του νευρικού και του μυϊκού συστήματος.
ΘΕΩΡΗΜΑ 21ο
Κάθε Μυημένος που επιδιώκει την Κυριαρχία των στοιχείων που βρίσκονται στις Ασυνείδητες και τις Υποσυνείδητες Καταστάσεις του Είναι του και, κατ’ επέκταση, σε ολόκληρη την Δημιουργία, οφείλει να μάθει να θέτει τις Αρχές του Πνεύματός του σε μια δραστηριότητα Αρμονίας, για να μεταφέρει τις Συλλήψεις του από το αφηρημένο στο συγκεκριμένο, με μέτρο και λογική.
Οφείλει επίσης να επιβάλει τον έλεγχο σε οτιδήποτε συμβαίνει εντός του, ή δια αυτού, το οποίο μέχρι εκείνη την ημέρα συνέβαινε χωρίς την θέληση και την γνώση του.
ΘΕΩΡΗΜΑ 22ο
Αυτή η συνεχής επίβλεψη εκ μέρους του Μυημένου είναι που κάνει τις τρείς αυτές Καταστάσεις να βγουν απ' τον λήθαργό τους και να επανακτήσουν σταδιακά τα αρχικά τους Δικαιώματα και τις αρχικές τους Ικανότητες και να εξελιχθούν:
Το Ασυνείδητο σε μια Υποσυνείδητη Κατάσταση,
Το Υποσυνείδητο σε μια Συνειδητή Κατάσταση και
Το Συνειδητό σε μια Υπερ-συνειδητή Κατάσταση.
Μ' αυτόν τον τρόπο ο Μυημένος γίνεται Διδάσκαλος (Μύστης) ή Πρότυπο του Ανθρώπου και Αρχέτυπο της Δημιουργίας.
ΘΕΩΡΗΜΑ 23ο
Η δύναμη της συνήθειας (έξις) προκύπτει απ' την έλλειψη ελέγχου της Συνειδητής Κατάστασής μας επάνω στο Ασυνείδητο και το Υποσυνείδητο.
Μερικές φορές προκύπτει ακόμη και από την κυριαρχία των δύο τελευταίων επάνω στη Συνειδητή Κατάσταση.
ΘΕΩΡΗΤΙΚΟ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ
ΑΞΙΩΜΑ Ι.
Πρέπει να ενεργεί κανείς με τέτοιον τρόπο επί της Συνειδητής του Καταστάσεως, ώστε να απομακρύνει απ' αυτήν τη σκουριά της συνήθειας, της μίμησης και των παρασίτων που δημιουργήθηκαν λόγω της προηγούμενης υποταγής της στην Υποσυνείδητη και την Ασυνείδητη Κατάσταση.
Μόνον τότε μπορεί κανείς να επιδιώξει την Κυριαρχία.
ΑΞΙΩΜΑ ΙΙ.
Ο Μύστης θα πρέπει να θυμάται την αμοιβαία σχέση (λόγο) μεταξύ των τριών Αρχών της Συνειδητής Καταστάσεως και των τριών Αρετών που είναι απαραίτητες για την απόκτηση της Κυριαρχίας:
Η Πίστη, είναι η Αρετή της Φαντασίας.
Η Εμπιστοσύνη, είναι η Αρετή της Θέλησης.
Η Σιγουριά (πεποίθηση), είναι η Αρετή της Ισχύος.
ΠΡΑΚΤΙΚΟ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ
1η ΠΡΑΚΤΙΚΗ:
Εργαζόμαστε προκειμένου να αποκτήσουμε την Κυριαρχία επάνω στο Ασυνείδητο με τέτοιον τρόπο, ώστε όλα όσα ανήκουν στο πεδίο του -όπως χειρονομίες, λόγοι, κινήσεις- να ελέγχονται από την λογική μας (διά-κριση) και να μην αποτελούν πλέον συνήθεια.
Σ' αυτήν την περίπτωση, ο Μυημένος χρησιμοποιεί την συγκέντρωση και θέτει τη Φαντασία και τη Θέλησή του σε δράση.
Κλείνοντας τους οφθαλμούς, εγκαταλείπει τον εαυτό του στη δραστηριότητα αυτών των δύο Αρχών.
Η Φαντασία συλλαμβάνει εντός του την ίδια την εικόνα του Μυημένου, όπως επιθυμεί να είναι, η δε Θέληση, βεβαιώνει τη Σύλληψη, όπως ακριβώς αυτή είναι επιθυμητή.
2η ΠΡΑΚΤΙΚΗ:
Μέσω αυτής της ίδιας συγκέντρωσης, ο Μυημένος οφείλει να προσπαθεί να επιτύχει την ίαση των δικών του παθήσεων και παθών (σωματικών, ψυχικών και νοητικών).
3η ΠΡΑΚΤΙΚΗ:
Ο Μυημένος οφείλει να είναι σε θέση να επιβάλει τις τρεις Αρχές της Συνειδητής του Καταστάσεως σε εκείνα τα μέρη του οργανισμού του που δεν υπόκεινται στην άμεση επήρεια της Θελήσεώς του.
Μπορεί δε να επιτύχει τα επιθυμητά αποτελέσματα μέσω ασκήσεων επιταχυνόμενης ή επιβραδυνόμενης αναπνοής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου