Προς όλους εκείνους που ποθούν την Ειρήνη και την Ευδαιμονία όλων επάνω στη Γη.
Προς όλους εκείνους που ποθούν την ελάφρυνση των κακών της Ανθρωπότητας.
Προς όλους εκείνους που έχουν αποκαρδιωθεί απ’ τις συνεχείς διχόνοιες που προκαλούν αναταραχές και συγκρούσεις.
Προς όλους εκείνους που αγαπούν την Ανθρωπότητα και με απόλυτη ειλικρίνεια δεν ζητούν ούτε τον έλεγχο, ούτε το κέρδος.
Προς όλους αυτούς, οι “Αδελφοποιτοί”, προσφέρουν τον δικό τους Κώδικα της Αληθείας. Τον φέρνουν στην δημοσιότητα διότι θεωρούν ότι αποτελεί κοινή κληρονομιά όλων των όντων της Γης. Ο αναγνώστης ας διαλογιστεί επάνω στις Αρχές μας και ας τις μελετήσει αμερόληπτα.
Αν είναι αγνός, αν απαλλάχθηκε απ’ τις συμβατικότητες που θέσπισαν οι άνθρωποι και απ’ τις κοινωνικές προκαταλήψεις της φυλής και τους γένους του, αν δεν είναι δογματικός, τότε θα νιώσει μεγάλη ικανοποίηση.
Δεν παραγνωρίζουμε ότι έχουν γίνει πολυάριθμες και εξαιρετικά ενδιαφέρουσες μελέτες για την επίλυση του κοινωνικού ζητήματος. Ωστόσο, απ’ τις Εταιρείες που ασχολούνται με αυτό, άλλες θέλουν απλώς να υλοποιήσουν την κομματική τους ιδεολογία, ενώ άλλες υπηρετούν προσωπικές φιλοδοξίες και ατομικά συμφέροντα. Ελάχιστες κάνουν έργο πραγματικά ορθό και εκλεκτικό προς όφελος της Ανθρωπότητας.
Οι “Αδελφοποιτοί”, δεν επιζητούν να πετύχουν κάτι για τον εαυτό τους. Η μόνη φιλοδοξία τους είναι να υπηρετήσουν τον Άνθρωπο, χωρίς να επιδιώκουν οφέλη και ανταμοιβές. Δεν αυταπατώνται. Γνωρίζουν πολύ καλά ότι εμπιστευόμενοι σε όλους τις Αρχές τους, κάποιοι διεφθαρμένοι θα τις χρησιμοποιήσουν για να ικανοποιήσουν τον τυχοδιωκτισμό τους. Δεν πειράζει, άλλωστε χρειάζεται να καταβληθεί “φόρος στον διάβολο”… Κι όμως, παρ’ όλα αυτά, η συγκομιδή θα είναι καλή και η γνώση αυτού που πρέπει να γίνει θα γενικευθεί.
Τα Μέλη της “Αδελφοποιίας”, είναι και παραμένουν άγνωστα. Επιθυμούν απλώς οι Αρχές τους να εφαρμοσθούν παντού, χωρίς αφαιρέσεις ή στρεβλώσεις και χωρίς φανταστικές ερμηνείες. Οι “Αδελφοποιτοί”, δεν ανήκουν σε καμία άλλη Εταιρεία εκτός απ’ την δική τους και για τον λόγο αυτόν δεν έχουν να κάνουν κανέναν συμβιβασμό.
Υποστηρίζουν το περιοδικό και την ομάδα “Δικαιοσύνη και Αλήθεια” και αντλούν τα φώτα τους από την Εταιρεία του Τάγματος του Κρίνου και του Αετού, πραγματοποιώντας τον Τρίτο Σκοπό του.
(Σημ.: Ο Πρόλογος αυτός επί του “Σχεδίου του Παγκόσμιου Κώδικος”, δημοσιεύθηκε στο 1o Τεύχος της Τριμηνιαίας Επιθεώρησης “FRATERNALITÉ”, το Φθινόπωρο του 1938)
Το κείμενο του Παγκόσμιου Κώδικα το οποίο παραθέτουμε παρακάτω, βασίστηκε στο “ΚΑΤΑΣΤΑΤΙΚΟ ΤΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ ΤΩΝ ΑΔΕΛΦΟΠΟΙΤΩΝ” που συνέταξε ο Συνιδρυτής του Τάγματος του Κρίνου και του Αετού Δημήτριος Π. Σεμελάς κατά την διάρκεια του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου, αποσκοπώντας στην Ειρήνευση του Ανθρώπου και της Ανθρωπότητας και έχοντας ως θεμέλιά του τρία καίρια Σημεία:
1ο Σημείο: Αρχή της Αληθείας είναι ο Θεός.
2ο Σημείο: Η Αλήθεια κάθε πράγματος είναι ο λόγος ο εκδηλωμένος στη Φύση
3ο Σημείο: Αρχή του Μεγάλου Κώδικα των “Αδελφοποιτών” είναι ο λόγος ο εκδηλωμένος στην Φύση, δια του οποίου εκδηλώνεται η Αλήθεια, σε αυτήν δε είναι ο Θεός.
Η πρώτη δημόσια αναφορά στο Κείμενο ενός Παγκόσμιου Κώδικος, είχε γίνει βέβαια πολύ νωρίτερα από την πρώτη δημοσίευσή του, καθώς ήδη από τον Οκτώβριο του 1917 (κατά την διάρκεια δηλαδή του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου, 28/7/1914 - 1/11/1918), σε ένα δημοσίευμα του Ευγενίου Ντυπρέ (συζύγου της Ιδρύτριας του Τάγματος Μαρίας Ντυπρέ), το οποίο περιεχόταν στο 14ο Φύλλο του Περιοδικού “La Méditerranée Orientale” (εκδότης του οποίου ήταν ο Δημήτριος Σεμελάς), διαβάζουμε, μεταξύ άλλων, τα εξής:
"…Η Κοινωνία των Εθνών, έτσι όπως προβλέφθηκε σε διάφορα συγγράμματα και δημοσιεύματα, δεν θα μπορέσει ποτέ να πραγματοποιηθεί. Είναι δε εκ των προτέρων καταδικασμένη να παραμείνει στο επίπεδο της θεωρίας, όπως ο σοσιαλισμός και τόσες άλλες ευγενείς εκφράσεις του ανθρώπινου στοχασμού, για τους εξής λόγους:
Στην κοινωνική ζωή των ανθρώπων υπάρχουν τόσο πολλά και διαφορετικά πολιτικά καθεστώτα και τόσες πολλές συγκρούσεις ενόψει των διαφορετικών λατρευτικών και θρησκευτικών δοξασιών, τόσες πολλές Εταιρείες και Τάγματα αποκαλούμενα Μυστικά, και ακόμη τόσο μεγάλο πλήθος ετερογενών αρχών σε κάθε έθνος, που υποδιαιρούνται ακόμη περισσότερο σχηματίζοντας μικρότερες ομάδες και κόμματα, τα οποία ανταγωνίζονται για την επιβίωσή τους. Τέλος, υπάρχουν τόσο πολύπλοκα και αντικρουόμενα συμφέροντα, ατομικά όσο και συλλογικά.
Όλα αυτά αποτελούν προδήλως απόρθητα οχυρά, τα οποία θα αντιταχθούν μελλοντικά στους στρατευμένους σκαπανείς της Κοινωνίας των Εθνών. Η Κοινωνία των Εθνών, συμπληρωμένη και από το Διεθνές Δικαστήριο που θα εδρεύει στην Χάγη, ή αλλού, είναι λοιπόν απραγματοποίητη διότι απλώς δεν θα μπορέσει ποτέ να εμποδίσει τον πόλεμο, τον οποίο θα συλλάβει και θα εκτελέσει ένας μελλοντικός δυνάστης.
Υπό αυτές τις συνθήκες, η Κοινωνία των Εθνών δεν θα μπορούσε να επιτύχει τον παγκόσμιο αφοπλισμό, καθώς θα χρειαζόταν πάντοτε στρατιώτες, κανόνια και ξιφολόγχες, προκειμένου να τιμωρεί κάθε έθνος που θα παραβίαζε τη Σύμβαση των Εταίρων Κρατών.
Μη μπορώντας τέλος να χαλιναγωγήσει τις συσσωματώσεις του κεφαλαίου και των βιομηχανικών αξιών της γης, τα τραστ και τις άλλες καπηλεύσεις των εμπορικών ελευθεριών του ανθρώπου, η Κοινωνία των Εθνών θα καταλήξει να σβήσει λιμοκτονώντας από ατροφία και αδυναμία.
Ωστόσο, η Κοινωνία των Εθνών όπως αντιμετωπίστηκε από τον Σύνδεσμό μας, θα μπορέσει πραγματικά να χαλιναγωγήσει τις συλλογικές και ατομικές διαθέσεις, να επιτύχει την παγκόσμια ειρήνη, τον αφοπλισμό και την δίκαιη κατανομή του πλούτου, του προερχόμενου από την εργασία του ανθρώπου, με ειρηνικά και νόμιμα μέσα και βασισμένη σε αρχές που η πρωτοτυπία τους προσδιορίζεται στις λεπτομέρειες.
Σήμερα θα αρκεστούμε να ξεκινήσουμε με αυτήν την ΔΗΛΩΣΗ:
Η Αδελφοποιία, δηλώνει πως η Κοινωνία των Εθνών, η κατάργηση του πολέμου, ο αφοπλισμός, μπορούν να φέρουν την ελευθερία και την ευημερία σε όλα τα Έθνη της Γης, εάν τα Έθνη αυτά θέλουν να υιοθετήσουν τον Παγκόσμιο Κώδικα, αυτό το αιώνιο έργο του Συνδέσμου μας, ο οποίος έχει ως βάση και σκεπτικό του την φυσική, ψυχική και νοητική συγκρότηση του ανθρώπινου όντος.
Αυτός ο Κώδικας, θα δημοσιευθεί τις πρώτες ημέρες μετά την οριστική υπογραφή της Ειρήνης.
Ο
Εκπρόσωπος της Δύσης, ΕΥΓΕΝΙΟΣ ΝΤΥΠΡΕ"
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Α΄
Η Υγιής Βάση
Κλείδα Α΄
Ολόκληρος ο οργανισμός του ανθρώπου στηρίζεται στον οστέινο σκελετό.
Φιλοσοφία της Κλειδός: Για την ύπαρξη και την αρμονική διαβίωση των όντων, το ισχυρότερο και ακλόνητο έρεισμα είναι η βάση τους, η υγιής Αρχή.
Εφαρμογή της Κλειδός: Το έρεισμα της ζωής των εθνών, των εθνισμών και της ανθρωπότητας, είναι ο Νόμος. Ο δε Κώδικας, το Καταστατικό του οποίου αναπτύσσουμε πιο κάτω, είναι το έρεισμα ολόκληρης της ανθρωπότητας, επάνω στο οποίο θα ανοικοδομηθεί η αναγέννηση της πνευματικής προόδου και ανάπτυξης της ηθικής ευδαιμονίας και ευτυχίας και η ολική αποκατάσταση ολόκληρης της ανθρωπότητας.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Β΄
Γενική διαίρεση του εσωτερικού οργανισμού του ανθρώπου. Φιλοσοφική αρχή αυτής της διαίρεσης. Γενική διαίρεση του ανθρώπου στο γήινο σύμπαν
Κλείδα Β΄
Ο κορμός του ανθρώπου είναι ο καθαυτό εσωτερικός άνθρωπος και διαιρείται σε τρία ανεξάρτητα μέρη:
Πρώτο, στην κοιλία (κάτω κοιλία ή υπογάστριο) και την γαστέρα (άνω κοιλία ή στόμαχος).
Δεύτερο, στο στήθος (διαφραγματικό ή πνεύμονες) και την καρδιά (καρδιά και μεγάλες αρτηρίες) και
Τρίτο, στην κεφαλή (άνω κεφαλή, δηλαδή εγκέφαλο, προμήκη μυελό και παρεγκεφαλίδα και κάτω κεφαλή, δηλαδή όργανα όρασης, ακοής, όσφρησης, γεύσης και λόγου).
Τα τρία αυτά τμήματα της διαίρεσης του ανθρώπινου κορμού βρίσκονται τοποθετημένα σε ανοδική κατεύθυνση, το ένα επάνω από το άλλο.
Με αυτές τις τρεις διαιρέσεις ο σκοπός της εσωτερικής ζωής του ανθρώπου εκτελείται σε πλήρη αρμονία.
Το ένα τμήμα παρέχει στο άλλο με αρμονική ακρίβεια, ανάλογο μέρος του καρπού της ενέργειάς του. Δηλαδή η κοιλία, μέσω των τριχοειδών αγγείων, προσφέρει τη χυμώδη τροφή πρώτα στα δικά της όργανα, κατόπιν στο στήθος και έπειτα στα όργανα της κεφαλής. Με την ίδια εξαίρετη αναλογία, το στήθος παρέχει στα άλλα δύο τμήματα το προϊόν της ενέργειας και της εργασίας του, αφού πρώτα κρατήσει εντός του την απαιτούμενή ζωή για την διατήρησή του. Η δε κεφαλή δεν υστερεί καθόλου ως προς τα δύο πρώτα τμήματα του ανθρώπινου κορμού. Το πολύπλοκο νευρικό πλέγμα συνδέεται με όλες τις εσωτερικές περιοχές του ανθρώπινου σώματος και το καθοδηγεί στην κανονική λειτουργία του, ενώ μέσω των αισθήσεων το προασπίζει από τις εξωτερικές επιρροές.
Φιλοσοφία της Κλειδός: Η λογική Αρχή η οποία προκύπτει από τα παραπάνω είναι ο Νόμος της Αλληλεγγύης (Αμοιβαιότητας), που είναι και Νόμος της Φύσεως, εκδηλούμενος σ’ αυτήν με ποικίλους τρόπους. Η φιλοσοφική Αρχή που προκύπτει από τα παραπάνω είναι η Υπεροχή μέσα στην φαινομενική Ισότητα.
Η Ισότητα στο δικαίωμα του ζην και υπάρχειν είναι απόλυτη. Η Ισότητα όμως στον τρόπο του ζην, δεν υπάρχει στην λογική της Φύσεως, διότι η εξέλιξη των όντων όλων των βασιλείων της Φύσεως είναι άνιση, και η αλήθεια που προκύπτει από αυτό είναι ότι όντα που εργάζονται για την εξυπηρέτηση συγκεκριμένων αναγκών άλλων όντων, φαινομενικά μεν τα εξυπηρετούν, στην πραγματικότητα όμως, στην φιλοσοφία της Φύσεως, εξυπηρετούν τους εαυτούς τους.
Η ανοδική κατάταξη των διαφόρων τμημάτων του εσωτερικού ανθρώπου φανερώνει την υπάρχουσα υπεροχή η οποία κοσμεί τους ανθρώπους. Το καθαρό δε ευεργέτημα στον κοινωνικό βίο του ανθρώπου που προκύπτει από τον παρόντα Κώδικα, είναι να εναρμονίζεται η διαφορά αυτή κατά τέτοιον τρόπο, ώστε όσοι υπερέχουν να ευεργετούν με την υπεροχή τους τους κάτω από αυτούς και ταυτόχρονα να ευεργετούνται από αυτούς με τις αρετές οι οποίες προκύπτουν από την (συνολική) εξέλιξη των ανθρώπων.
Από φιλοσοφική άποψη, αν συγκρίνουμε την φαινομενική υπεροχή των ανθρώπων στην κοινωνική ζωή, βρίσκουμε πάλι ότι τέτοια υπεροχή δεν υπάρχει, διότι κατατάσσοντας τους ανθρώπους σε τρεις “τάξεις”, παρατηρούμε ότι η μία είναι εξ ίσου αναγκαία με την άλλη, για το αρμονικό αποτέλεσμα του ανθρώπινου κοινωνικού βίου.
Εφαρμογή της Κλειδός: Στην ανθρωπότητα διακρίνονται τρεις κοινωνικές “τάξεις”:
α) των χειρωνακτών
β) των λειτουργών και
γ) των διευθυνόντων.
Στον άνθρωπο η τάξη των χειρωνακτών αναλογεί προς τα κοιλιακά όργανα. Η τάξη των λειτουργών αναλογεί προς τα όργανα του στήθους και η τάξη των διευθυνόντων αναλογεί προς τα όργανα της κεφαλής. Οι τρεις αυτές κοινωνικές “τάξεις” πρέπει να έχουν ίσα δικαιώματα υπάρξεως. Να συμμετέχουν εξ ίσου στην ευτυχία, να συμπάσχουν εξ ίσου και να απολαμβάνουν εξ ίσου τους καρπούς της ζωής.
Οι διευθύνοντες πρέπει να έχουν τούτη την υπεροχή: να μπορούν όταν είναι αναγκαίο να εκτελούν τα έργα των κατώτερων τάξεων, δηλαδή των χειρωνακτών και των λειτουργών. Την ίδια υπεροχή πρέπει να έχουν οι λειτουργοί ως προς το έργο των χειρονακτών.
Η διαβάθμιση αυτών των τριών “τάξεων” πρέπει να εξαρτάται από την πνευματική και νοητική υπεροχή κάθε ανθρώπου. Ο αρχικά χειρώνακτας, εάν κριθεί απ’ τους διευθύνοντες άξιος να ανέλθει βαθμίδα στην κοινωνική “τάξη”, την καταλαμβάνει, χωρίς να αποκτά εξ αιτίας αυτού του γεγονότος βιοτικές επικαρπίες σε βάρος των άλλων “τάξεων”.
Χειρώνακτες είναι εκείνοι που καλλιεργούν την γη. Εκείνοι που εργάζονται με τα χέρια τους στην βιομηχανία. Χειρώνακτες ακόμη είναι οι κτίστες, εκείνοι που απολαμβάνουν και γενικά έχουν επάγγελμα το οποίο εκτελείται με την βοήθεια των χεριών τους.
Λειτουργοί είναι εκείνοι που με την πνευματική εργασία υποβοηθούν στο έργο τους χειρώνακτες, ώστε να εκτελούν καλύτερα και τελειότερα το έργο τους. Λειτουργοί είναι ακόμη όλοι οι γραφείς, οι οποίοι εργάζονται με την οδηγία ή κάτω από την επήρεια προκαθορισμένης γραφικής μεθόδου. Λειτουργοί είναι ακόμη εκείνοι που εκτελούν επιθεωρήσεις, εξετάσεις ή επιστασίες σε βιομηχανικά ή δημόσια έργα.
Διευθύνοντες είναι εκείνοι οι οποίοι έχοντας προγενέστερη πνευματική ανάπτυξη, διευθύνουν γεωργικές, βιομηχανικές ή δημόσιες εργασίες, δηλαδή αρχιτέκτονες, μηχανικοί κ.α. που ολοκλήρωσαν σπουδές ανώτερων εκπαιδευτικών ιδρυμάτων. Διευθύνοντες είναι ακόμη γενικά οι επιστήμονες της ιατρικής, φυσικής, χημείας, αστρονομίας κ.τ.λ. οι φιλόλογοι, δάσκαλοι, εκπαιδευτές, καθηγητές γλωσσών και επιστημών και γενικά όλοι όσοι συμπλήρωσαν σπουδές ανώτερων εκπαιδευτικών ιδρυμάτων. Για τελειότερη και δικαιότερη κατάταξη των ανθρώπων στις κοινωνικές αυτές “τάξεις”, πρέπει να εφαρμοσθεί η απολύτως δωρεάν και αμισθί, χωρίς καμία δαπάνη και οποιοδήποτε αντάλλαγμα, πνευματική εκπαίδευση όλων των ανθρώπων, οποιασδήποτε ηλικίας, οποιουδήποτε γένους και οποιασδήποτε κοινωνικής προέλευσης των γονέων ή συγγενών τους. Αυτή η αξίωση του Καταστατικού τούτου προκύπτει από επόμενη Κλείδα.
Το τρίτο και ανώτερο τμήμα (η κεφαλή) προσφέρει σε όλο το σώμα του εσωτερικού ανθρώπου, με το σχετικά μικρότερο αντάλλαγμα, μέγιστες υπηρεσίες και ενώ τα όργανα της κοιλίας αναπαύονται μετά την εργασία, τα όργανα της κεφαλής εξακολουθούν πάντοτε να προσφέρουν την ευεργετική τους προστασία. Απόδειξη αυτού είναι ότι επί ολόκληρες ημέρες χωρίς καθόλου τροφή, ο άνθρωπος ζει, δρα και ενεργεί για κοινό όφελος των άλλων τμημάτων του. Ή μήπως η κεφαλή δεν οδηγεί την τροφή μέχρι το στόμα; Και μήπως αυτή δεν καθοδηγεί την κίνηση του στήθους; Αυτή ακόμη δεν οδηγεί από το μολυσμένο μέρος στον καθαρό αέρα, υποβοηθώντας έτσι την ενεργητικότερη λειτουργία του στήθους; Η εφαρμογή επομένως της παραπάνω Κλειδός είναι ότι οι διευθύνοντες καθώς υπερτερούν των άλλων δύο τάξεων, οφείλουν να προσφέρουν σε αυτές, πολύ ανώτερες υπηρεσίες από εκείνες που δέχονται από αυτές, μία δε εκ των υπηρεσιών αυτών είναι και η πνευματική εξέλιξη των τάξεων αυτών.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Γ΄
Τα όργανα του ανθρώπινου σώματος. Η αυτοτελής και ανεξάρτητη υπόστασή τους. Η εξυπηρέτηση του καθενός προς τα υπόλοιπα. Η ποικιλία των λειτουργιών του κάθε οργάνου
Κλείδα Γ΄
Στον ανθρώπινο κορμό βρίσκονται τα εξής γενικά όργανα: Τα γεννητικά, ο εντερικός σωλήνας, το δωδεκαδάκτυλο, οι νεφροί και η κύστη. Το πάγκρεας, το συκώτι, η σπλήνα, οι πνεύμονες, η καρδιά, ο λάρυγγας, ο φάρυγγας, το στόμα, η μύτη, τα αφτιά, τα μάτια, ο εγκέφαλος, όπως και πολλοί ακόμη αδένες που την περιγραφή τους παραλείπουμε, μην έχοντας την πρόθεση να διδάξουμε ανατομία.
Καθένα από αυτά τα όργανα κατέχει ανάλογη χωρητικότητα μέσα στο ανθρώπινο σώμα. Καθένα από αυτά τα όργανα παίρνει, μέσα στην γενική οικονομία, τις δέουσες δυνάμεις, εργάζεται στα όριά του και διαθέτει το προϊόν του για το κοινό όφελος.
Πολλά όργανα διαθέτουν διπλή και τριπλή ιδιότητα ενέργειας. Όλα τα όργανα του ανθρώπινου σώματος δεν εξέρχονται ποτέ από τις προδιαγεγραμμένες γι’ αυτά χωρητικές διαστάσεις και αν αυτό συμβεί ως συνέπεια πάθησης ή ασθένειας ή με την ενέργεια γενικά του οργανισμού, επανέρχονται στις πρώτες τους διαστάσεις, θεραπευμένα απ’ το κακό ή απ’ την ανώμαλη εκτόνωσή τους, άλλως προκαλούν την εξουθένωση ή τον θάνατο ολόκληρου του οργανισμού.
Φιλοσοφία της Κλειδός: Η αρμονική αυτή διάταξη των οργάνων του ανθρώπου φανερώνει την Αρχή της ελεύθερης δράσης ομοιόμορφων στοιχείων στην Φύση, πρώτα προς ατομικό όφελος ζωής και οικονομίας και κατόπιν προς το γενικό όφελος. Επίσης άλλη Αρχή αρμονική της Φύσεως φανερώνεται στην Εξέλιξη των όντων. Στοιχεία ομοιόμορφα που δρουν σε συνεργασία και ομόνοια, εξελίσσονται μέσα στο είδος τους και από την εξέλιξή τους επωφελούνται και τα γειτονικά ετερόρρυθμα στοιχεία. Τρίτη Αρχή που προκύπτει από την παραπάνω Κλείδα είναι η εκκέντρωση ομοιόμορφων στοιχείων χωρίς αποκεντρωτική τάση, η οποία προσδίδει δύναμη προόδου, δύναμη ανάπτυξης στα στοιχεία αυτά. Π.χ. ένας μονομερής κόκκος σιταριού μέσα σε βάτα και αγκάθια δεν μπορεί ποτέ να καρποφορήσει και να πολλαπλασιάσει την φυσική του δύναμη.
Εφαρμογή της Κλειδός: Ολόκληρος ο κόσμος διαιρείται σε εθνισμούς ή έθνη ή γενεές. Τα έθνη, οι εθνισμοί, οι γενεές, θα πρέπει να έχουν έκταση ανάλογη του πληθυσμού και των αναγκών τους. Όλα δε τα μέλη αυτών των εθνών, των εθνισμών ή των γενεών θα πρέπει να συγκεντρωθούν στις χώρες τους και να αναπτύξουν σε αυτές τη δύναμη της ενέργειάς τους. Τάση επέκτασης του έθνους, του εθνισμού ή της γενεάς, ή αποκέντρωση μέλους ή μελών του έθνους, του εθνισμού ή της γενεάς, θα είναι απορριπτέα, όπως είναι απορριπτέα από την λογική της Φύσεως.
Ανάμειξη των μελών διαφόρων εθνοτήτων είναι κάτι ενάντιο στην λογική της Φύσης.
Απόκτηση, επικαρπία και καλλιέργεια γης από μέλος ενός έθνους, εθνισμού ή γενεάς, στην έκταση άλλου έθνους, εθνισμού ή γενεάς, είναι απορριπτέα από τούτο το Καταστατικό, ως πράξη εξερχόμενη από την λογική της Φύσεως.
Διαμάχη, πάλη ή πόλεμος έθνους προς έθνος, εθνισμού προς εθνισμό, γενεάς προς γενεά, το Καταστατικό τούτο τα απαγορεύει ρητά, διότι αντίκεινται προς την παρούσα Κλείδα.
Καταπάτηση εδάφους, έστω και σπιθαμής της χωρητικότητας έθνους, εθνισμού ή γενεάς από άλλον, θεωρείται προσβολή ολόκληρης της ανθρωπότητας και απορρίπτεται δια παντός από το Καταστατικό αυτό.
Η βιομηχανία όπλων (σιδήρου), πυρομαχικών (πυρός), καταστρεπτικών χημικών προϊόντων, ή άλλων εξοντωτικών παραγόντων, συμπαραβάλλεται με πυογενές συρίγγιο στο ανθρώπινο σώμα και όπως αυτό απορρίπτεται από τον οργανισμό του ανθρώπου, έτσι πρέπει να απορριφθεί στην πράξη και η βιομηχανία αυτή από ολόκληρη την ανθρωπότητα.
Η αυτοθυσία κάποιου μέλους έθνους, εθνισμού ή γενεάς, προς κοινό όφελος της ανθρωπότητας, θεωρείται πραγματικός ηρωισμός από το Καταστατικό αυτό. Από την παραπάνω Κλείδα πηγάζει τελικά η Αλληλεγγύη και η Αλληλοβοήθεια των μελών ενός έθνους, εθνισμού ή γενεάς.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Δ΄
Κλείδα Δ΄
Α. Η Κλείδα της Αρμονίας των Πλεγμάτων
Στο εσωτερικό του ανθρώπινου οργανισμού διακλαδώνουν τα πολυάριθμα πλοκάμια τους τρία διαφορετικά τριχοειδή συστήματα: α) το νευρικό β) το αιματοαγγειακό και γ) το λεμφικό.
Το νευρικό σύστημα που φύεται από την κεφαλή φέρνει τη συναίσθηση και την επαίσθηση των εσωτερικών και εξωτερικών επιρροών μέχρι τις άκρες των δακτύλων.
Το αγγειακό σύστημα που φύεται από το στήθος και μάλιστα από την καρδιά, προσφέρει το σφρίγος και την ζωή μέχρι το τελευταίο άκρο του ανθρώπινου σώματος.
Το λεμφικό σύστημα που φύεται από την κοιλιά, μέσω των τριχοειδών αγγείων και του δωδεκαδακτύλου προσφέρει την τροφή έως το ελάχιστο κύτταρο του ανθρώπινου σώματος.
Αυτή είναι η αρμονία των τριχοειδών πλεγμάτων.
Φιλοσοφία της Κλειδός: Η συναλλαγή είναι ο πρώτος νόμος που διαφαίνεται μέσα από αυτήν την αρμονική λειτουργία των πλεγμάτων. Η αντιπροσώπευση των διαφόρων τμημάτων των όντων που ζουν σε κοινότητες προκύπτει ως δεύτερος νόμος της Φύσεως, σ’ αυτή την Κλείδα των Πλεγμάτων. Η εκκέντρωση και αποκέντρωση εμφανίζονται ως τρίτος νόμος, κατ’ αναλογίαν με την διακλάδωση του νευρικού συστήματος. Αυτή δε η αρμονική ευεργεσία των τριών πλεγμάτων επάνω σε όλο το ανθρώπινο σώμα, φανερώνει σαφώς την ισότητα των όντων στον κοινοτικό βίο, την ισότητα στο να ζουν, να χαίρονται και να γνωρίζουν.
Εφαρμογή της Κλειδός: Αυτή η φιλοσοφία των νόμων εκτείνεται σε δύο επίπεδα μελέτης. Στο επίπεδο του συνόλου της ανθρωπότητας και στο επίπεδο των κοινωνικών “τάξεων” ενός έθνους, εθνισμού ή γενεάς.
Στο επίπεδο του συνόλου της ανθρωπότητας:
Εφαρμόζοντας τον νόμο που διέπει το νευρικό πλέγμα, συμπεραίνουμε ότι η πνευματική επικοινωνία και πρόοδος ολόκληρης της ανθρωπότητας πρέπει να επιτευχθεί δωρεάν, και με όλα τα μέσα της γνώσης του ανθρώπου, σε όλη την υφήλιο. Ο ίδιος νόμος μας φανερώνει την εκκέντρωση της διοίκησης της οικουμένης σε ένα Οικουμενικό Συμβούλιο. Η διοίκηση αυτή οφείλει να έχει κριτικό και όχι ενεργητικό χαρακτήρα.
Ο νόμος που διέπει το αιματοαγγειακό πλέγμα, εφαρμοζόμενος στην κοινοτική ζωή ολόκληρης της ανθρωπότητας, φανερώνει την ανάγκη να επιτευχθεί μια εντονότερη και διηνεκής συγκοινωνία δωρεάν.
Και ο νόμος που διέπει το λεμφικό πλέγμα, εφαρμοζόμενος στην κοινοτική ζωή της ανθρωπότητας, μας δίνει την Κλείδα της ελεύθερης συναλλαγής και του ατελούς εμπορίου.
Κρίνοντας σε γενικές γραμμές, αυτήν την συστοιχία των τριών πλεγμάτων θα μπορέσετε να οδηγηθείτε στην όσο γίνεται τελειότερη κωδικοποίηση των τρόπων συναλλαγής, συγκοινωνίας και πνευματικής προόδου ολόκληρης της ανθρωπότητας.
Στο επίπεδο των κοινωνικών “τάξεων” ενός έθνους, εθνισμού ή γενεάς, εφαρμόζοντας την τριπλή αυτή νομοθεσία της Φύσεως ανακαλύπτουμε: α) την έκκεντρη δράση του έθνους, του εθνισμού ή της γενεάς β) την αποκεντρωμένη εφαρμογή της διοίκησής τους. Με τον τρόπο αυτόν η κριτική διοίκηση του έθνους, εθνισμού ή γενεάς, θα είναι έκκεντρη, η δε ενεργητική διοίκηση του έθνους, εθνισμού ή γενεάς θα είναι απο-κεντρική.
Η παραπάνω Κλείδα συνδυαζόμενη με την Κλείδα του Κεφαλαίου Β΄ φανερώνει σαφώς τον τρόπο εφαρμογής της από-κεντρικής (ενεργητικής) διοίκησης που συνίσταται στην διαίρεση του έθνους σε αυτό-διοικητικές μονάδες τις οποίες στο Καταστατικό τούτο ονομάζουμε Κοινότητες. Η διαίρεση αυτή επομένως είναι στον άνθρωπο ανάλογη προς την διαίρεση των οργάνων που βρίσκονται εντός του, τα οποία ενεργούν χωρίς να επηρεάζονται από την γενική διάθεση και διοίκηση του όντος μας.
Β. Η Κλείδα της Αρμονίας των Αδένων
Σε όλη την έκταση του εσωτερικού οργανισμού του ανθρώπου υπάρχουν πολλοί αδένες, δηλαδή όργανα τα οποία παρασκευάζουν υγρά για μερική και ολική ωφέλεια του σώματος.
Κατά τον λόγο αυτό, οι σιελογόνοι αδένες παρασκευάζουν τον σίελο που χρησιμεύει στο να διατηρεί σε υγρή κατάσταση το στόμα και τον φάρυγγα και σε ευαισθησία τα όργανα της γεύσης. Οι δακρυϊκοί αδένες παράγουν τα δάκρυα τα οποία χρησιμεύουν για να διατηρούν την απαιτούμενη υγρασία των ματιών. Κατόπιν βρίσκουμε τους σμηγματογόνους αδένες, οι οποίοι χρησιμεύουν για να διατηρούν σε υγρή κατάσταση πάρα πολλά μέρη του δέρματος του ανθρώπινου σώματος. Και τέλος έχουμε τους αδένες του στομάχου και των εντέρων, οι οποίοι παράγουν υγρά τα οποία χρησιμεύουν στην πέψη, μεγαλύτερος δε όλων αυτών είναι ο παγκρεατικός αδένας.
Φιλοσοφία της Κλειδός: Οι αδένες οι διεσπαρμένοι εντός των οργάνων του ανθρώπινου σώματος, φανερώνουν την ωφέλεια της βιοτεχνικής, βιομηχανικής και εμπορικής συναλλαγής, η οποία άμεσα μεν επιδρά επάνω στον αδένα, έμμεσα επάνω στο όργανο, ενώ διάμεσα, επάνω σε όλον τον οργανισμό. Ενέργεια λοιπόν και εργασία που γίνεται σε ομάδες ατόμων τους παρέχει ωφέλεια ατομική, ωφέλεια ολική κα ωφέλεια καθολική.
Εφαρμογή της Κλειδός: Το εμπόριο, η βιοτεχνία και η βιομηχανία σε κάθε έθνος αναπαριστά τον αδένα σε κάθε επιμέρους όργανο του οργανισμού. Εφαρμόζοντας λοιπόν ανάλογα τον φυσικό αυτόν νόμο της παραγωγής μέσω της εργασίας στον κοινωνικό βίο των εθνών, θα υποστηρίξουμε την ανάπτυξη και πρόοδο σε κάθε έθνος βιομηχανίας, που θα φέρει άμεσο όφελος στην ίδια, έμμεσο στο έθνος και διάμεσο στην ολότητα.
Μελετήστε καλά τον περί αδένων νόμο της Φύσεως και σε αυτόν θα βρείτε τα στοιχεία της προστασίας και του εργάτη και της βιομηχανίας.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΣΤ΄
Ασθένειες και νοσήματα. Ειδικά, γενικά και μερικά νοσήματα. Οιδήματα, αδενώματα και νεοπλάσματα
ΚΛΕΙΔΑ ΣΤ΄
Ο οργανισμός του ανθρώπου υπόκειται σε τρεις διαφορετικές ασθένειες: τις γενικές, τις ειδικές και τις μερικές.
Γενικές ασθένειες ονομάζονται εκείνες που επηρεάζουν τα τρία πλέγματα του οργανισμού και, μέσω των πλεγμάτων, όλα τα εσωτερικά όργανα του σώματος του ανθρώπου. Ειδικές ασθένειες ονομάζονται εκείνες που προσβάλλουν ειδικά ένα όργανο του ανθρώπινου σώματος και μερικές ασθένειες είναι εκείνες που προσβάλλουν ένα μέρος κάποιου οργάνου του ανθρώπινου σώματος.
Εκτός από την τριπλή αυτή κατάταξη των ασθενειών βρίσκουμε και μία τέταρτη “τάξη” που έχει ιδιαίτερο χαρακτήρα. Είναι ασθένεια αυτή καθαυτή και τα κακά αποτελέσματά της εμφανίζονται συχνά στον οργανισμό του ανθρώπου. Οι ασθένειες αυτές είναι τα οιδήματα, τα αδενώματα και τα νεοπλάσματα (αδένωμα, νεόπλασμα, καρκίνος, κηροειδής και λιπώδης εκφύλιση).
Φιλοσοφία της Κλειδός: Ασθένεια είναι η άμεση διατάραξη των αρμονικών σχέσεων των μορίων που αποτελούν το ανθρώπινο σώμα. Νόσημα δε είναι η έμμεση διατάραξη όλου του οργανισμού ενώ η άμεση διατάραξη επέρχεται σε ένα επιμέρους όργανο. Νόσημα είναι η κίρρωση του ήπατος, η φυματίωση των πνευμόνων, των εντέρων, ο ίκτερος κ.τ.λ. Ασθένεια είναι η πανώλη, η ευλογιά, η χολέρα κ.τ.λ. Από αυτά συνάγεται και ο διπλός χαρακτήρας των πράξεων που προξενούν δυσαρμονία στην κοινωνική ζωή του ανθρώπου.
Η αδικία ενός μέλους της κοινωνίας προς άλλο άτομο ή άτομα συγκρίνεται με το νόσημα στον άνθρωπο. Ασθένεια δε είναι όταν μία ομάδα ανθρώπων αδικεί μία άλλη ομάδα.
Τα οιδήματα και τα νεοπλάσματα γενικά, συγκρίνονται στην κοινωνία με ομάδα ατόμων εκφυλισμένων, τα οποία συγκεντρωμένα για τον ίδιο σκοπό συνωμοτούν κατά της κοινωνίας και των καθεστώτων, οδηγούμενα σε αυτό από ιδεώδη και ψυχώσεις.
Η λογική της Φύσεως θεωρεί αυτά απορριπτέα, ως εκφυλισμένα από ηθική και πνευματική άποψη. Στον οργανισμό του ανθρώπου η Φύση, ενεργώντας με την άπειρη λογική της, εκτοπίζει αυτά τα οιδήματα και τα νεοπλάσματα χωρίς να τους επιφέρει οποιαδήποτε αλλοίωση. Στην φυματίωση παρατηρείται μέσα στον οργανισμό του ανθρώπου μία συγκέντρωση ομάδας μικροβίων, τα οποία εκτοπίζονται από την εστία του κακού, εισδύουν και εξαπλώνονται στον οργανισμό μέσω των ιστών. Στην περίπτωση αυτή η Φύση αρκείται να εγκυστώνει τις διεσπαρμένες στον οργανισμό αυτές ομάδες, σε σφαιρικές κυστώσεις τις αποκαλούμενες «φυμάτια» (οι κυστώσεις δε αυτές γίνονται με την εναπόθεση τιτανικών αλάτων γύρω από την ομάδα των μικροβίων, ώστε να αποκλείεται η παραπέρα δράση τους).
Οι τοξίνες που παράγονται στις δύο αυτές περιπτώσεις, με την συνδρομή όλων των οργάνων εκκρίνονται και αποπέμπονται από τον οργανισμό.
Από τα παραπάνω εξάγουμε το φιλοσοφικό συμπέρασμα, πρώτον του εντοπισμού του κακού και δεύτερον της εγκύστωσης και απόρριψης των δηλητηρίων που παράγονται από τα αναφερόμενα πιο πάνω κακά.
Εφαρμογή της Κλειδός: Κάθε κακό προερχόμενο από ομάδα που έχει αρχές πνευματικές ή ψυχικές, πρέπει να εντοπίζεται πρώτα στην κοινότητα, κατόπιν στις άλλες κοινότητες και τελικά στο έθνος. Ο εντοπισμός αυτός πρέπει να συνίσταται μόνο από απαγορεύσεις.
Κάθε κακό προερχόμενο από ένα άτομο ή από ομάδα ατόμων χωρίς αρχές, αλλά μόνο με ελατήρια αδικίας, κλοπής, χειροδικίας, εκδίκησης ή τιμωρίας, πρέπει να εγκυστώνεται από την κοινωνία. Στον κοινωνικό βίο των ανθρώπων η εγκύστωση πραγματοποιείται με την φυλάκιση όσων διέπραξαν το κακό.
Η έκκριση των δηλητηρίων αναλογεί προς την πνευματική εξυγίανση της κοινωνίας και των ενόχων. Η πνευματική αυτή εξυγίανση κατορθώνεται στην μεν κοινωνία με ειδικά δημοσιεύματα τα οποία αφ’ ενός εκθέτουν στα μάτια των ανθρώπων τις παράλογες ή ανήθικες αρχές τέτοιων ομάδων και αφ’ ετέρου αποδεικνύουν με την υπέροχη λογική της Φύσεως την εκφυλισμένη ή μιαρή κατάστασή τους. Την δε εξυγίανση αυτών που διέπραξαν εγκλήματα, πλημμελήματα ή αταξίες, η κοινωνία θα την κατορθώνει με ειδικούς ελέγχους και διδαχές προς αυτούς (τις διδαχές αυτές και τους ελέγχους θα τις αναλαμβάνουν πνευματικά μεν οι διδάσκαλοι, ηθικά δε οι ιερείς).
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Ζ΄
Αποκατάσταση της Αρμονίας
ΚΛΕΙΔΑ Ζ΄
Για την αποκατάσταση της αρμονίας μετά από ασθένεια ή νόσημα, πολλά κύτταρα ή μόρια του οργανισμού πεθαίνουν ή εκμηδενίζονται.
Φιλοσοφία της Κλειδός: Από την παραπάνω Κλείδα προκύπτει ότι για να αποκατασταθεί η αρμονία στον άνθρωπο όπως και στο σύμπαν, απαιτείται μια διπλή θυσία. Θυσιάζεται το αρμονικό, θυσιάζεται το δυσαρμονικό και η πάλη αυτή του θετικού με το αρνητικό, του καλού με το κακό, εκπροσωπείται με το αδίκημα του αδικούμενου και με την τιμωρία του ενόχου.
Εφαρμογή της Κλειδός: Ο αδικούμενος πρέπει να υπομένει, ο αδικητής πρέπει να τιμωρείται. Ο θάνατος θεωρείται αναπόφευκτος στην οικονομία της Φύσεως, παράλογος όμως στην λογική της. Η ποινή του θανάτου στην οικονομία της κοινωνίας θεωρείται αναγκαία, επειδή όμως συνεπάγεται τον κατ’ αναλογία θανατηφόρο πόλεμο στα έθνη και επειδή ο θανατηφόρος πόλεμος επιφέρει οπισθοδρόμηση στην εξέλιξη των εθνών, βλάπτει το ηθικό τους, προκαλεί τα πρωτογενή ένστικτα του ανθρώπου και συντελεί στην βλάβη των ψυχικών συναισθημάτων του, αντικαθιστώντας την αγάπη με μίσος, την επιείκεια με την εκδίκηση, την καρτερία με τον θάνατο, απορρίπτεται από την λογική και την φιλοσοφία του Κώδικα αυτού. Στην κοινωνία την θανατική ποινή θα την αντικαταστήσει η φυλάκιση και η αυστηρή απομόνωση, τον δε θανατηφόρο πόλεμο η πνευματική άμιλλα των εθνών.
Η θανατική ποινή και ο πόλεμος αναλογούν στον εσωτερικό ανθρώπινο οργανισμό με την εγχείρηση και την αποκοπή πάσχοντος οργάνου. Όταν ένα όργανο αποκοπεί στον οργανισμό του ανθρώπου, αυτός αναλαμβάνει μεν μια φαινομενική και σχετική υγεία, η καχεξία όμως μεγαλώνει με τον καιρό και σιγά σιγά επιφέρει την εκμηδένιση του ανθρώπου.
Η κοινωνία οφείλει λοιπόν ειρήνη στους εγκληματίες, τα δε έθνη ειρήνη στους εαυτούς τους. Το αξίωμα “το σάπιο και φθαρμένο κόβεται” δεν έχει θέση στον Κώδικά μας, διότι ο Κώδικάς μας και η λογική της Φύσεως δεν δέχονται ότι άνθρωπος με σφρίγος είναι σάπιος και φθαρμένος, αλλά ότι είναι ένα άρρωστο και αδύναμο μέλος της κοινωνίας, που μπορεί να θεραπευτεί. Η ανίατη ωστόσο ασθένεια συνεπάγεται την αέναη φυλάκιση.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Η΄
Ίση εφαρμογή των Νόμων για εξυπηρέτηση του γενικού συμφέροντος
ΚΛΕΙΔΑ Η΄
Στον οργανισμό του ανθρώπου υπάρχει το μυϊκό σύστημα σε όλη την έκτασή του ιδιαίτερα στα χέρια και στα πόδια. Σε όλη την επιφάνεια του ανθρώπινου σώματος, υπάρχει η επιδερμίδα η οποία προστατεύει και εξασφαλίζει την εσωτερική αρμονία της ζωής του.
Φιλοσοφία της Κλειδός: Δύο μεγάλες φιλοσοφικές Αρχές εξάγονται ως συμπέρασμα από την παραπάνω Κλείδα. Πρώτον, η ενότητα και η ιδιότητα που πρέπει να επικρατούν στην εφαρμογή των νόμων σε ολόκληρη την υφήλιο και δεύτερον, η παράλειψη κάποιου συμφέροντος του έθνους, της εθνότητας ή της γενεάς, προς όφελος του γενικού συμφέροντος.
Το μυϊκό σύστημα στον οργανισμό του ανθρώπου χρησιμεύει: α) στην ενέργεια των εσωτερικών οργάνων με την κίνηση και β) στην μετακίνηση από ένα μέρος σε άλλο όλου του οργανισμού. Μία αριθμητική παρατήρηση: Το μυϊκό σύστημα έχει επτά κέντρα τα οποία συναρτώνται με τους λοβούς του εγκεφάλου δια του νευρικού πλέγματος. Ένα κέντρο στην κοιλία, δεύτερο στο στήθος, τρίτο στην κεφαλή και τα υπόλοιπα τέσσερα στις βάσεις ή αποφύσεις των τεσσάρων άκρων του σώματος. Εξ άλλου το μυϊκό σύστημα προσφέρει εξ ίσου, τόσο σε όγκο όσο και σε έκταση, τις αναγκαίες δυνάμεις, για την επιτέλεση του εντεταλμένου σκοπού και τελικά η ενέργεια του μυϊκού συστήματος είναι διπλή. Είναι η αυτόνομη και η υποκείμενη στην θέληση και στο συμφέρον ολόκληρου του οργανισμού.
Εφαρμογή της Κλειδός: Πρώτον, όπως στον οργανισμό έτσι και στην υφήλιο, η εφαρμογή των νόμων που την καταστατική σκιαγράφησή τους έχουμε προτάξει, πρέπει να είναι ίση και ενιαία, από τις μεγαλύτερες μονάδες των ανθρώπινων συνοικισμών μέχρι του ίδιου του ανθρώπου. Δεύτερον, όπως στο μυϊκό σύστημα έτσι και στο πνεύμα και στην εφαρμογή, οι νόμοι πρέπει να εξυπηρετούν το γενικό συμφέρον, ακόμη και με βλάβη του μερικού. Η εφαρμογή αυτή δεν θα επιτευχθεί στην αρχή χωρίς μεγάλες δυσκολίες, αλλά το πνεύμα της αλληλεγγύης και της αλληλοθυσίας, καθώς θα αναπτύσσεται σιγά-σιγά στην συνείδηση των εθνών, των εθνοτήτων και των γενεών γενικά, και στην συνείδηση του ίδιου του ανθρώπου ιδιαίτερα, θα εξαλείφει αυτές τις δυσκολίες και οι αρετές της φιλοσοφικής αυτής Αρχής θα φανερώσουν την αλήθεια ότι το γενικό συμφέρον είναι και το μερικό.
Τρίτον, η διοίκηση και η εφαρμογή των νόμων που τις φιλοσοφικές Αρχές τους έχουμε προτάξει, πρέπει να επιτευχθεί με την σύσταση Νομοθετικού Συνεδρίου το οποίο αναλογεί και υπενθυμίζει τα μυϊκά Κέντρα του οργανισμού του ανθρώπου. Το Συνέδριο αυτό πρέπει να διαιρείται σε τρία μέρη: α) στο Διοικητικό, β) στο Νομοθετικό και γ) στο Εκτελεστικό. Το πρώτο μέρος θα ασχολείται με την επίλυση των διαφορών οι οποίες είναι δυνατόν να προκύψουν μεταξύ των εθνών, εθνοτήτων και γενεών. Το δεύτερο, επικαλούμενο την αρωγή του πρώτου, θα δημιουργεί καθεστώτα σύμφωνα με την παρούσα φιλοσοφική Κλείδα. Και το τρίτο μέρος θα ασχολείται με την εφαρμογή των θεσπισμένων νόμων και με την παροχή αρωγής στο πρώτο και το δεύτερο τμήμα του Συνεδρίου.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Θ’
Πνευματικό, ψυχικό και υλικό έρεισμα του Κώδικα
ΚΛΕΙΔΑ Θ΄
Το σύνολο του ανθρώπινου οργανισμού στηρίζεται επάνω σε σύμπλεγμα οστών που αποκαλείται σκελετός, χωρίς τον οποίο οι μάζες των σαρκών θα σύρονταν αδρανείς χωρίς καθορισμένη μορφή επάνω στην γη.
Φιλοσοφία της Κλειδός: Αυτή η τελευταία Κλείδα του συνθετικού έργου μας είναι η σπουδαιότερη και ουσιωδέστερη. Όπως οι σάρκες του σώματος στηρίζονται, στερεά εφαρμοσμένες, επάνω στο οστεώδες σκήνωμα, έτσι και κάθε φιλοσοφική Αρχή πρέπει να έχει ασφαλές στήριγμα, ανάλογα με το θέμα στο οποίο εκτείνεται.
Εφαρμογή της Κλειδός: Τρία είναι τα ερείσματα που αναλογούν στην περίπτωση αυτή, στον σκελετό του ανθρώπου: το πνευματικό, το ψυχικό και το υλικό.
Πρώτον, η κοινωνία πρέπει για την εφαρμογή των νόμων, να άρχεται και να κυβερνάται από ανθρώπους καλλιεργημένους και πνευματικά ανεπτυγμένους.
Δεύτερον, η κοινωνία πρέπει να διαπνέεται από ενιαίες ηθικές αρχές, αποκρυσταλλωμένες με την μορφή μίας θρησκείας, μίας λατρείας, η οποία να εφαρμόζεται επάνω στα δεδομένα που έχουμε προτάξει.
Τρίτον, η κοινωνία πρέπει να προσφέρει τη συνδρομή της στην τέλεια εφαρμογή των νόμων, επειδή αυτό θα αποτελέσει θεμελιώδη παράγοντα της οικονομικής ανεξαρτησίας και ευμάρειας όλων των μελών της ανθρωπότητας.
Η φιλοσοφική αρχή της τελευταίας Κλειδός συνοψίζεται σε τρία θέματα:
Στην Δικαιοσύνη,
Στην ανάπτυξη μιας ενιαίας Ηθικής και
Στην Ευδαιμονία που απορρέει από τις δύο πρώτες.
Τα παραπάνω έχετε εντολή να τα αναπτύξετε λεπτομερειακώς, με ανεξαρτησία πνεύματος, με ευρείες αρχές ηθικής και με ακέραιη σπουδή, ώστε να δημιουργήσετε τον Παγκόσμιο Κώδικα που θα είναι το συντελεσμένο Έργο των Αρχών τις οποίες έχετε κληθεί να πραγματοποιήσετε.
ΕΠΙΛΟΓΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΑΝΑΓΝΩΣΤΗ
***
"Τούτη η έκδοση των Αρχών ενός Παγκόσμιου Κώδικα, πραγματοποιήθηκε για να είναι προσιτή στο ευρύ κοινό.
Οι Αρχές της μπορούν να γίνουν αποδεκτές από όλους τους Ανθρώπους που αγαπούν την Ανθρωπότητα.
Δεν αμφιβάλλουμε ότι θα φωτίσουν εκείνους που αναζητούν την λύση του κοινωνικού προβλήματος.
Όσοι θέλουν να συμμετάσχουν στο μεγαλειώδες αυτό Έργο, την Αναγέννηση και την Ευδαιμονία της Ανθρωπότητας, μπορούν να ενταχθούν εφόσον το επιθυμούν σε μία από τις δύο Εταιρείες που είναι αφιερωμένες στην πραγματοποίηση αυτού του σκοπού:
1ον Αν είστε Θεϊστής, αν πιστεύετε στην ύπαρξη Αδελφοτήτων που διατηρούν στους κόλπους τους μια Παράδοση Αληθείας, αν θεωρείτε ότι αυτές μπορούν με διδαχές “ανώτερης τάξης”, λεγόμενες “Μυητικές”, να προσφέρουν στους Εταίρους τους τα μέσα για να φθάσουν σε μια εσωτερική κυριαρχία που θα τους επιτρέπει να εργάζονται ως Τοποτηρητές της θείας Διάνοιας στη Γη, τότε μπορείτε να ενταχθείτε στο Τάγμα του Κρίνου και του Αετού.
2ον Αν, μη αποδεχόμενοι τα Τυπικά, συμπονάτε τις ανθρώπινες δυστυχίες και θέλετε να είστε κοινωνικά χρήσιμοι, μπορείτε να γίνετε συνδρομητές του Περιοδικού “Δικαιοσύνη και Αλήθεια”, που θα σας κοινοποιεί τις διδασκαλίες του Τάγματος".
(Σημ.: Το Επιλογικό αυτό Σημείωμα “Προς τον Αναγνώστη”, περιεχόταν στο οπισθόφυλλο του Πρώτου Τεύχους της Τριμηνιαίας Επιθεώρησης “FRATERNALITÉ” που κυκλοφόρησε το Φθινόπωρο του 1938, όπου και δημοσιεύθηκε το Σχέδιο του “Παγκόσμιου Κώδικα”, το οποίο παραμένει έκτοτε Σχέδιο…)
Εκ του Αρχείου της Αδελφότητας
